Kategori Arşivleri: Motivasyon

Herkese Merhabalar, Yıllardır televizyonda, internette “beş ayda geniş omuz, iki ayda six packs, Amerikan ordusunun kullandığı yöntem, elektronik kas ucu gelişimi…” gibi yöntemleri görmüş duymuş birisiyim. P90X’i bir arkadaşım bana önerip “Ya Celal dehşet bir şey bu” tarzı cümlelerini duyduğumda her zamanki bir iki fotoğraf-video paylaş, biraz ismini duyur, satış yap mantığında bir ürün olduğunu düşündüm ve önemsemedim. Başka bir gün internette gezinirken aklıma takıldı ve araştırmaya başladım. Bir çok yorum, fotoğraf, video inceledim. Gerçekten de yazılanların bu kadar fazla olması ve uygulayan insanların yorumlar beni etkiledi. Aslında insanların yorumlarını okudukça endişelenmedim değil. Çünkü programa başlayan kişi sayısı on ise bunlardan sadece üç kişisi tam anlamıyla bitirdiğini söylüyor. O kişilerde çok zor olduğunu söyleyip hevesinizi kırabiliyor. Fakat o üç kişinin de insan olduğunu düşününce bunun imkansız olmadığı anladım. “O yaptı sen de yaparsın, yeter ki inan, hedef koy” tarzı klişe cümleleri gördüğümde o bölümleri hızlı...

Merhabalar, bu benim ilk yazım ve P90X’te 11’inci günüm. Sporcu alt yapımın olması ve Haziran’dan itibaren aktif bir şekilde düzensiz de olsa idman yapıyor olmam, programa sadık kalmamı ve odaklanmamı kolaylaştırdı. Her sabah nasıl kalkıp kahvaltı yapıyorsak P90X de hergün rutin yapılan bir eylem olmalıdır. Böyle düşününce benim için işler daha kolay oldu. Program elime ulaştığında ilk yaptığım şey, emek veriyorsam tam vermem lazım dedim ve 11 gündür çayıma şeker dahi atmıyorum :-) Sigaram yok, alkol yok, kola yok, tek kötü alışkanlığım şeker idi onu da P90X sayesinde yenmiş bulunmaktayım! İlk gün çok zorlandım, ne oluyor dedim ve kışın ortasında soğuk duş aldım. Her idman sonrası kan ter içinde kalıyorum ama her hareketin hakkını vererek nizami bir şekilde yapmaya çalışıyorum. Bence zor hareket yok, odaklandığımız zaman problem kalmıyor. Ben daha “bunu yapamam, yarıda kesiyim” demedim veya 10 kez deyip 8’de bırakmadım. Kısa molalar verip devam...

İnsan oğlunun yapamayacağı hiçbir şey  yoktur! Sadece bilinçaltımız onu yapamayacağımızı sürekli söyler durur, belki de  beynimizin yapamazsın dediği bir çok şeyi bedenen yapma kapasitesine sahibizdir. Fakat beynimiz yapmamamız için sürekli vücudumuzu uyarır durur. Şöyle bir düşünü, yapanların sizden farkı ne? Artıları ne? Eksileri ne? Bence ne artı, ne eksi, tek fark düşünce. Onlar yapabileceklerine inandılar, sizler de yapabileceğinize inanın ve bir an önce yeni bir hayata başlayın! Arkadaşlar takvimimden de gördüğünüz üzere bugün itibari ile  27. günü bitirmiş bulunmaktayım. Bu 27 günde bayağı zorlandım, açıkça söylemem gerekirse bedenenden fazla zihinen daha çok zorlandım, pes etmemek için sürekli kendimi kandırdım durdum. Aslında kandırmadım, sporlarımı yapmamak için kandırırken kendimi, doğruları anlattım kendime hep. İnsan oğlu öyle bir makine ki, hem bedenen hem zihnen evrende yapamayacağı hiç bir şey yoktur bence. Önemli olan inanmak, sabretmek ve titiz çalışmadan geçiyor. Sporcu dediğin önce hedef koymalı sonra bu hedefe ulaşacağına inanmalı...

Selam, ben Mesut ve 17 yaşındayım… Yazmakta pek becerikli bir insan değilim ama ben de yazmak istiyorum ve yazıyorum da. :-P Pazartesi günü P90X’in Lean Programı’na başladım. İlk iki gün rahattı ama sıkıcıydı. Dört gün yaptım ama Lean Program o kadar sıkıcı geldi ki beşinci günü yapmadım. Bugün altıncı günümdü ama ben ilk günüm olarak değerlendiriyorum çünkü Classic Program’a geçtim ve sıfırdan başlıyorum. İlk günüm gayet zevkliydi ama bir süre sonra “ölüm yorgunluğu” diyebileceğim şekilde zihinsel ve fiziksel bir biçimde yoruldum. Chest & Back programını yarısına kadar yaptım ama hareketleri re-play yapmış gibi tekrar yapmaya başladıklarında artık dayanamadım. Aslında yapacak gücüm vardı ama dayanacak gücüm kalmamıştı. Programı ileri sardım ve AB Ripper X’e geçiş yaptım. Bunu hiç yapamadım. Maalesef hareketler o kadar zordu ki (veya zor değildi ama bana öyle geldi) daha yapmaya başlar başlamaz belime ağrı girdi ve direk bıraktım yapmayı. İlk haftam olarak...

Merhaba, 16 yaşındayım. Zayıflamak istiyordum ama nasıl yapacağımı bilmiyordum, derken salona gitmeye karar verdim. Başta her şey olumluydu, yani mental olarak. Yaparım dedim ve yaptım. Ama uzun sürede az kilo verince umudumu kaybettim ve spora ara verdim. Bu ara verişimde bıraktığım için tekrar kilo almaktan korktum. Bir akşam nette gezerken P90X’e rastladım. Ve tabi Aykut Abi’ye. Çevremdekilerden çok onun desteği var. Çünkü kimse 90 günde ve evde bu hareketleri yaparak hayalimdeki vücuda ulaşabilceğime inanmıyor. Aslında ben de inanamıyorum ama çaktırmayın. Bi çocukla tanıştım geçen. O da P90X’e başlamış ve 5. gününde 1.5 kilo vermiş. Resmen içim gitti bende neden hemen etkisini göstermedi diye. Tamam her yerim ağrıyor, bacaklarım, kollarım, karnım ama henüz incelme göremiyorum. Bu arada fazla kilolu değilim ama yine de kilolarımdan nefret ediyorum. Verirsem en mutlu benim. Ve bir de benim bir sorunum var. P90X yaparken salonlarda ya da nette gördüğüm kişiler sırılsıklam...

Herkese Merhaba, Öncelikle kendimi tanıtayım, adım Hakan Battal. 1993 İstanbul doğumluyum. Aslen Bayburt’luyum. Üniversite öğrencisiyim. Aşırı istekli biriyim. Çevremde hep en iyisi olmaya çalışırım, benden iyi birini gördüğümde nedense onu geçmeye çalışırım. Bu huyumun P90X’e başlamamda büyük etkisi var. Biraz araştırma , Youtube’daki değişim videoları ve daha sonra bu siteyi bulmam, “Eee Hakan daha neyi bekliyosun” dedim ve P90X setini alıp programa başladım. Size P90X’le ilgili 1 haftalık adaptasyon sürecimde yaşadıklarımı aktarmak istiyorum. Niye adaptosyon süreci dedim onu da açıklayayım, tek eksik ekipmanım barfiks aletim yok. O yüzden kendime ceza verdim ve bu haftayı adaptasyon süreci olarak sayıyorum. 1.Gün – Chest & Back İlk videoyu izlediğimde aman Allahım bu kadar basit mi dedim – demez olsaydım :-) Çünkü sürekli şınav çekiyorlardı bunda ne var dedim. Programa başladıktan bir süre sonra kendimi taşıyamıcak hale geldim .Göğsüme sanki bir demir parçası konmuştu artık kaldıramıyordum, yapmasam mı dedim...

Merhabalar, Ben Çağdaş, öncelikle bu yazıyı yazarken Rihanna’nın Diamonds parçasını dinliyorum, yazıyı okurken  dinlemek isteyen olursa linki en aşağıda. P90X2’ye başlayalı tam bir hafta oldu, daha erken başlamak isterdim yazmaya, keşke de yapsaymışım :-( insan kendini yalnız hissediyor birine anlatamayınca. Ben 1.82cm boyunda 90 kilodayım; çok çok kötü bir vucudum yok, zaten Mersin’in küçük bir kasabasında yaşıyordum. Denizde büyüdük diyebilirim bu sayede omuzlarım haddinden fazla büyük diye düşünüyorum ama gerçekten son zamanlarda kötü hissetmeye başlamıştım. Nerden buldum bilmiyorum gecenin bi yarısında Youtube’da P90X “Before – After” videoları izliyordum, ve sabaha karşı 11 parçalık bi alışveriş yaptım netten, sadece yapıcam dedim ve aldım ne gerekliyse. Dediğim gibi insan bi farklı hissediyor o videoları izleyince, Allah aşkına benim ne eksiğim var o adamlardan, onlar yapabiliyorsa ben daha iyisinide yapabilirim!!! Dedim ve başladım. İyi gidiyor ama sıkılıyorum, çünkü zorlanıyorum çoğu zaman ama sıkıntı yaptığım yalnız olmam, umarım burada...

Merhaba, P90x serüvenine birazdan başlayacağım. İnanın her ne kadar sonuçların gerçek olduğunu yapan arkadaşlarımda birebir gözlemlemiş olsam da kendilerinin nasıl bir sancılı süreçten geçtiklerini bildiğim için tedirgin olmaktan kendimi alamıyorum. DVD’ler elime ulaşalı aslında 15 gün kadar bir süre oldu, fakat biraz kendimi kandırdım, biraz bahaneler uydurdum ve başlama aşamasını bir hayli geciktirdim, çünkü başladığım zaman pes etmemem gerektiğini ve bir çok şeyden fedakarlık yapmam gerektiğini biliyordum. Bir kere pes ederseniz bir daha başlamanız için motivasyon süreciniz daha sancılı oluyor. Şu an yüzde yüz hazır olduğumu maalesef söyleyemem, ama siteye her girdiğim de sizlerin yorumlarını ve Koç Aykut’un yazılarını okudukça bu değişimi daha fazla ertelememem gerektiği kanaatine vardım. Akşamları programı yapmamak veya o günü atlamak için kendime bir sürü sebep üretebileceğimden, ben programı dün itibariyle sabah yapmaya karar verdim. Lakin gittiğim misafirlikte uyuya kalarak daha başlamadan kendime en büyük kazığı attım, programı bir hafta daha...