Kategori Arşivleri: Motivasyon

P90X’i ilk duyduğumda, televizyonlarda ve internette gördüğüm diğer programlar gibi reklamdan ve para kazanma duygusundan ibaret olduğunu düşünmüştüm… Birkaç günlük araştırma neticesinde bu program setini alıp başlamaya karar verdim. Kilolarım ile ilgili çok büyük problemler yaşıyordum, nefes almakta zorlanıyor, ayakkabılarımı giyemiyor, merdiven çıkamıyordum. Günlük hayatta düzensiz beslenmem ve Fast-Food’a olan bağlılığımdan ötürü önlenemez şekilde kilo almaya başlamıştım. 104 kiloya ulaştığımda artık bi dur deme vakti geldi de geçiyordu. Bir an önce Aykut Hocam ile tanışıp kendisine sorunun ne olduğunu anlatıp yardım istedim, çalışma programım elime ulaştıktan sonra hemen işe koyuldum ve 90 gün süren kısa bir maratona başlamış bulundum. Benim bu programa başlarken ilke edindiğim ve uyguladığım en önemli faktör bir gün bile programa ara vermemek oldu. Hayatımdan şekeri, ekmeği ve en önemlisi Fast-Food’u çıkardım. Plyometrics, sana bayılıyorum… Kenpo, senin geleceğin günü iple çekiyordum… Karın Parçalayıcı, sana daha çok ihtiyacım var… Yoga, seni sevmek istiyorum...

Herkese Merhabalar :) Öncelikli konu: Dün Teoman.T, MusesS bana ilk kez yorum yapmadı diye sitem yolladı yorumda ama yapmıştım, internet sıkıntılı olduğu zaman gitti zannediyorum fakat gitmiyor. Meselenin özü, geçmişte kalan bloglarda ve yorumlarda gözümden kaçan yanıtlayamadığım bir yazı yorum vs varsa affınıza sığınıyorum… Ben bir adet 90 günü bitirmiş yarı çaylak… Neyse efendim P90X’e hangi gün başlamıştım hatırlamıyorum ama gecikmeli bir bitiriş oldu (Aykut Hocam kaç gün geciktiğimi biliyorsa anımsatabilir). Bu hafta üstümden kamyon geçmiş gibiydi. Bu sebeple 2 gün dinlendim ama tamamladım :) Amaaan, zaten son hafta ne olacak ki, paylaş sonuçları gitsin demedim, dün gece saatlerinde son Yoga X’imi yaptım… Ne kadar yediğime içtiğime hakim olamayan bir pisboğaz olsam da :) antrenmanları sürüne sürüne de olsa, ağlaya ağlaya da olsa tamamladım. Sigarayı bırakmışım, korkunç sınavlara hazırlanıyorum, okulda son senem, bu sene kesin bitmesi lazım, iş sıkıntısı, tüm bu stres faktörleri ve bütün...

Herkese Merhabalar, P90X ile tanışalı iki buçuk hafta oldu ve 2 haftadır da yapıyorum, Aykut Hocamın yardımlarıyla… İlk hafta ben de zorlandım herkes gibi ama bu beni yıldırmadı, aksine hoşuma gitti ve azimle devam ettim. Neredeyse Tony’le aynı yapıyorum hareketleri ve inanın ben yapıyorsam herkes  yapabilir. 2 haftada yaklaşık 4 kilo filan verdim, klasik anlamda bir diyet yapmamama rağmen. Siz onu da yapıyorsanız çok daha iyi sonuçlar alabilirsiniz. Neyse lafı fazla uzatmayayım, bir dahaki yazımda görüşmek üzere… P90X 15 Gün Sonuçları…...

Merhaba, P90X serüvenimin ilk ayını bitirmiş bulunuyorum. Daha önce de iki kere 30 gün yapıp bırakmıştım çünkü 30 günlük sonuçlarımı benim için oldukça yeterli görmüştüm ve sanırım P90X ruhunu da tam olarak kavrayamamıştım. Bu sefer 30 günlük sonuçlarla yetinmeye hiç ama hiç niyetim yok. Elbette 30 gün boyunca her gün yapmamak, yarım bırakmak için bir bahanem vardı ama inatla ne kadar yorgun ve isteksiz olsam da DVD’nin play tuşuna bastım ve tamamladım. Bugün itibariyle beslenme alışkanlığıma da özen göstermeye karar verdim. Umarım 2. ayım ile beraber beslenme alışkanlıklarımı da dengeler ve güzelim karın kaslarına sahip olurum. Not: P90X’e başlamamla beraber sigarayı da bıraktığım için maalesef ki iştahımı kontrol etmekte oldukça zorlanıyorum. Ayrıca sigarayı bırakan her bünye ilk dört ay şişkinlik ile karşılaştığından tartıda da henüz çok büyük değişikliklere sahip olamadım. Ama azimliyim, ilk tur olmazsa ikinci tur :) İşte 30 Gün Sonuçlarım…...

Yeni  ve uzun bir blog yazımda tekrardan birlikteyiz… Sizi, P90X’le tanışıklığımın iyi-kötü 2 yılına götüreceğim. Bunu yaparken, bir vücudu ben ne tarzda şekillendiriyorum ve ne tarz bir ciddiyetle özenle bakıyorum… Kafa gücü  ve spor biliminin avantajları – dezavantajları, bunların gücünü nasıl kullanıyorum… Vücudu nasıl o derin hatlarıyla daha derin – keskin ama aynı zamanda dolgun ve göze hoş gelen o “biblo” gibi görseli veririz… İşte bu da vücut mimarisi oluyor. Bu bir sanat gerçekten. Bir sanatçı sanatını her daim yaşatabilmeli ve bence sağlık en büyük varlıksa ve vücudumuzda kendimizin en büyük sanat eseriyse, o zaman bizim bir ömür sağlıklı yaşamamız lazım. Kendimize iyi bakmamız lazım ki sanat eserimiz her daim yaşasın. Ve bu ucu bucağı görünmeyen bir yol. Yolun daha başında gözünü kapatabilmeli ve yolun sonunda ki o resmi çizip boyayabilmelisin. Kendine şunu diyebilmelisin; “Ben o zafer noktasında görüyorum kendimi”. Zaten bunu diyemeyen insan asla...