Bir insan ömrü, ortalama 75 yıl olarak kabul ediliyormuş. Şair Cahit Sıtkı’ya göre ise 70 (Yaş 35, yolun yarısı eder…). Şimdi böyle “pat” diye söyleyince az geliyor, özellikle de en azından yarı yola yaklaşmış ya da geçmiş olanlar için.

Eğer “reankarnasyon”a, yani ölümden sonra tekrar-tekrar yaşama düşüncesine derinden inanıp hayat felsefeniz yapan biri değilseniz, “tek bir hayatım var” sözü sizin için daha uygun olmalı… İşte o “tek” hayatı da, her açıdan mümkün olan en iyi şekilde yaşamayı ister herkes. O açılardan biri de kuşkusuz, içinde yaşadığınız vücudunuzdur.

Yoksa çok ihtişamlı bir eve sahip olabilirsiniz, ama dışarı çıktığınızda bunu kimse göremez… Çok havalı bir arabaya sahip olabilirsiniz, onu da park yerinin ötesinde kimse bilemez… Geriye pahalı kıyafetler, saatler, aksesuarlar kalır; ama onların da para etmeyeceği yerler vardır elbet. En sona ise siz ve fiziğiniz kalır…

İşte o, aslında “ilk” sahip olduğunuz ve de yine “son” sahip olacağınız şeyi şekillendirmek sizden başkasının elinde değildir. Tabii, estetik olmak madalyonun bir yüzüyse, sağlıklı olmak da madalyonun daha önemli diğer yüzü.

Hani, herkes sağlıklı ve fit olmak ister dedik de, herkes bunun için neyi bekler? Muhtemelen en uygun zamanı. Daha zaman var diye düşünerek. Oysa 35’inde olup da, hayatta ıskaladıkları çok olan biri, tekrar 20’lerine dönmeyi diler, ıskaladıkları için… 50’sinde olan tekrar 35 olmayı… 70’inde olan da en azından 50 olmayı… Bu böyle sürer gider…

Oysa bir gece oldukça etkileyici rüyanızda, ak sakallı bir dede görseniz de, size kesin bir dille mesela “yaşamak için önünde sadece 19,710 günün var” dese, kuşkusuz günlerinizi daha az israf etmeye başlardınız!

O zaman o ak sakallı dede biz olalım. Sizin önünüzde daha ne kadar var bilinmez ama ortalama insan ömrü 27,375 gün imiş (Cahit Sıtkı’ya göre 25,550!)… Biz deriz ki, artık birini bile israf etmeyin.