Selam P90X Ailesi… Son olarak “Oluyor mu Dersiniz?” blogumu paylaşmıştım sizlerle. Herşey gayet iyi giderken 40. günde yakalandığım hastalık nedeniyle  7 gündür antrenman yapamıyorum. Miladi takvime göre 52, P90X takvimine göre 42. gündeyim. Şimdiden programın 10 gün gerisine düştüm.  En iyi öğrenme yolu deneme yanılmadır derler ama  konu beslenme ve spor olunca acı tecrübeler yaşatıyor insana.

An itibariyle en net öğrendiğim şey “sabırlı olmak”. Yani haftada 5 kilo verip, bir ayda 20 kilodan kurtulup “taş gibi” bir vücuda sahip olmak gibi bir formül maalesef yok. Günde (bilmeyerek de olsa) 1700 kalori açığı vererek haftada 2 kilo, ayda 8 kilo verdim ama sağlığımdan oldum. Bağışıklı sistemim çöktü, 33 yıllık ömrümde geçirmediğim bir solunum yolu enfeksiyonuna yakalandım. İlaçlar ve serumlar olmasa belki şu an hala yatak döşek yatıyor hatta, daha kötüsü zatürre bile olmuş olabilirdim.

Eğer P90x’e başlamayı düşünüyorsanız ya da başladıysanız, sabırlı olmayı öğrenin. Rutin beslenme şeklinizde (sağlıksız bile olsa) haftada 3-4 kilo almanız neredeyse imkansız. Yani 24 saat abur cuburla tıkınıp, kös kös otursanız bile bu kadar kiloyu almanız çok zor. Kaldı ki kilo vermek çok çok daha zor ve bu yüzden kafanızdaki kısa vadeli planlardan kurtulun. Hedefiniz ayda 4 kilo dan fazlası olmasın ki bu da haftada 1 kilo demek oluyor, sağlıklı olanı bu. Üzerine çıkmaya çalışırsanız sağlığınızı tehlikeye atıyorsunuz demektir.

Sporu amaç olmaktan çıkarın. Zayıflamak için spor yapmayın. Zaten işin sırrı beslenmeden geçiyor. Spor destekleyici bir görev görüyor. Günlük 500 kalori açığıyla ayda 2 kilo vermeniz olası. Sporla bunu 4 kiloya çıkarıp, zayıflamaktan ötürü deforme olacak bedeninizi sıkışlaştırmaktan öte, mental olarak çok büyük faydaları var sporun. Ama dediğim gibi, spor zayıflatmaz, sadece yardımcı olur.

Örnek vermem gerekirse, 5 kilometre koşarsanız ortlama 400 kalori falan yakarsınız. Bir elma ortalama 90 kalori gelir ve 5 adet elma yediğinizde bu yaktığınız kaloriyi geri tamamlamış olursunuz.

Yani 5 kilometre koşmak gerçekten dile kolay. Herkesin yapabileceği bir aktivite değil, oldukça zor ve yorucu. Bu zor antrenmanın tüm getirisini 5 elmayla çöpe atabilirsiniz. Bakın elma diyorum, kendisi bir meyve ve halk arasında meyvenin zararsız olduğu kanısı çok yaygındır. O halde günde 5 elma yemeyin, 5 kilometre de koşmayın. Beslenmenizin ve yaptığınız sporun maliyet/fayda analizini iyi yapın. Artık tüm bilgilere ulaşmak bir tık kadar uzağınızda.

Konuyu dağıttığımı farkettim, toparlamam gerekiyor. Yemek yerken de spor yaparken de aç gözlü olmayın. Hatta az yemek yerken de aç gözlü olup, vücudunuzu sıkıntıya sokacak kadar da az yemeyin. Diyetin de aç gözlü olanı zarar. Dün akşam 9 no’lu DVD ile tekrar P90X’e dönüş yaptım.

30 dakika sonra, kolumu kaldıracak takatim kalmamıştı. İki kez dambılı düşürdüm ki, birinde ayak parmaklarım ezilmekten son anda kurtuldu. İkincisi tehlike yaratmadı ama, baktım ki durum sakat, antrenmanı bırakıp, direk soğuma hareketlerine geçtim. Toparlanmam biraz daha sürecek sanıyorum. Kaybettiğim günlere ek olarak, toparlanma süresini de içine koyarsam programın en az 15 gün gerisine düşeceğim. Keşke mantıklı beslenip 8 kilo yerine 4 kilo verseydim ama sağlıklı verseydim diyorum şimdi.

Son olarak durumdan kendime çıkaracağım son pay da küçük bir gurur. Evet motivasyonum hiç yüksek olmadı. Hep kırılgan bir motivasyonla 40 güne kadar geldim ama hiç pes etmemiştim. Play tuşuna basana kadar çoğu zaman kendimle şiddetli savaşlarım olmuştu. Açıkçası bu hastalık döneminden sonra P90X’e geri dönebileceğimi sanmıyordum ama dün akşam, kararlı biçimde TV’nin karşısına geçip o tuşa bastım. Kendimi de yenmesini öğreniyorum sanırım…

Herkese sağlıklı bir hayat diliyorum. Kaş yaparken göz çıkarmayın. Sınırlarınız bilmek, işinizi daha da kolaylaştırır.